Waar heb jij nu zin in?

Gister werd mij de vraag gesteld waar ik op dat moment nou echt zin in had. Dat is een vraag die we onszelf zelden in alle openheid, los van patronen en conditioneringen stellen. Terwijl het een zeer waardevolle vraag is! We zijn (vaak onbewust) enorm gehecht aan onze gewoontes. Als je een boterham neemt dan doe je daar kaas op, omdat je er elke ochtend kaas op doet. Als je in een cafeetje zit dan neem je een biertje, omdat je meestal een biertje neemt. We vragen ons vaak helemaal niet af waar we nou echt zin in hebben. Ook wat betreft het invullen van onze vrije tijd. Als we een middag vrij zijn en het is mooi weer dan gaan we naar buiten, 's avonds gaan we voor de TV zitten en op zondag bellen we onze ouders. Op zich is er niets mis met deze patronen, die kunnen heel comfortabel zijn en rust geven. Maar ons diepste wezen is er enorm bij gebaat dat we ons af en toe eens af vragen waar we op dat moment nou echt zin in hebben, en dat dan ook te doen. Dat kun je doen als je gaat lunchen (en misschien eet je wel helemaal gaan brood maar ga je een blik soep open maken), als je een vrije middag of avond hebt, als je voor je kledingkast staat en je afvraagt wat je aan zal trekken en in 100.000 andere dagelijkse situaties die zich voordoen. Dus, laat je verrassen en voedt je ziel. Waar heb jij op dit moment nou echt zin in?

Het rode kruis helpt!

Sinds deze zomer zit ik in een flinke groeispurt met mijn werk en dat is geweldig en heel erg spannend tegelijk. Ik wil heel graag groeien maar ik ben ook bang dat er zoveel komt dat ik alleen nog maar aan het werk ben en niet de kwaliteit kan leveren die ik wil leveren. Vanmorgen herinnerde ik me opeens weer een wijze raad van mijn leraar: Het rode kruis helpt! Dat wil zeggen dat je juist als je veel aan het uitgeven bent het belangrijk is om tijd in je agenda leeg te maken om weer op te laden. Zet dus heel bewust elke week een rood kruis in je agenda op een dag(-deel) waarop je niet gaat werken maar je de tijd en de ruimte neemt om iets te doen waar je van geniet. En dan per maand ook een keer 2 of 3 hele dagen rust in plannen. Dit lijkt heel veel als je het druk hebt en er allemaal werk ligt te wachten, maar het helpt juist om op de lange termijn te kunnen blijven leveren en niet uitgeput te raken. Je kunt niet eindeloos thee blijven schenken als je niet ook af en toe het water aanvult en zorgt dat het lekker warm blijft!

Ik heb vandaag zo’n vrije dag gepland, ben nu een beetje in huis aan het rommelen en ga vanmiddag heerlijk een lange wandeling maken! (en als het koud en nat is kruip ik lekker met een boek en een kop warme chocolademelk onder een dekentje op de bank voor de kachel!).

Bergbeleving

Maandagavond ben ik teruggekomen van een werkvakantie in Oostenrijk. Twee weken gekookt in "de Berghut" van Nel en Hans, een Nederlands stel dat daar een jaar geleden is gaan wonen om hun passie van bergbeleving te delen en toegankelijk te maken voor heel veel mensen. Mooi initiatief! Het waren twee intensieve weken, de opstart van het eerste zomerseizoen met al zijn uitdagingen en spanningen die dat met zich meebrengt. De eerste gasten zijn zeer tevreden vertrokken en de rest van de zomer is bijna volgeboekt, gefeliciteerd!!!

Zondag heb ik zelf nog een dag de bergen beleefd. Ik ben, met Eva (mijn dochter van twee) in de rugdrager, naar een berghut op 2175m hoogte gelopen, boven de boomgrens, over sneeuwvelden heen, een stoere tocht en het echte "sitting on top of the world-gevoel". Ik hou van het ruige hooggebergte, daar gaat mijn adrenaline stromen en heb ik het gevoel dat ik de hele wereld aan kan. Eva vond het prachtig en heeft de hele weg gezongen, gekletst en zich verbaasd over koeien die zomaar op het pad liggen en het water dat overal in beekjes naar beneden stroomt. Een perfecte afsluiting van deze reis.

Nu weer lekker thuis, nog twee weken een beetje aanrommelen en dan heerlijk zelf op vakantie naar Frankrijk. Geen bergen, want daar houdt Antonie niet van. Maar ik heb mijn hart weer even opgehaald en ga vast nog een keer terug. Voor iedereen die nieuwsgierig is geworden: www.deberghut.com

Een zonnige groet, Avelien

Wat een heerlijke dag!

Zo, das een tijdje geleden, ben 2x op een mini-vakantie geweest, lekker. Vandaag heb ik een heerlijke dag: Ik ben lekker aan het werk achter de computer, tussendoor in de tuin aan het werk omdat we deze week een boom om hebben laten zagen en daar een grasveld willen maken, leuke mailtjes gekregen, grapjes maken en een beetje ouwehoeren met Antonie (mijn man), oftewel: een lekkere dag! Ik ben de laatste weken veel aan het netwerken en dat werkt. Daar word ik ook blij van. Ik sta op LinkedIn, ben naar een "durf te vragen" bijeenkomst geweest en heb sinds gister Twitter ontdekt. Ik ben op zoek naar een geschikte werkruimte voor een maandelijkse workshop die ik in september wil starten en via deze kanalen heb ik al een heleboel goede tips gekregen. Het is nog een beetje onwennig, en ik had eerst veel weerstand, maar nu ik ontdek hoe ik op mijn manier met deze media om kan gaan is het een leuk spel en een verrijking. Ik denk wel eens: als mijn opa, die 20 jaar geleden overleden is, opeens nog weer even hier zou zijn, dan zou hij er niets meer van begrijpen. Wat is er veel veranderd en wat gaat het snel allemaal. De kunst is om daar je eigen weg in te vinden, en vandaag heb ik daar weer een stap in gezet. Hoera, wat kan het leven toch leuk zijn!

Een verlanglijst maken

De afgelopen drie weken heb ik van 2 mensen een prachtige verlanglijst voor hun verjaardag gekregen. Zonder terughouding een lange lijst maken met alles wat je graag zou ontvangen. Grote dingen en kleine dingen. Materiële dingen en immateriële dingen (op beide lijsten stond bijvoorbeeld "een compliment"). We voelen ons vaak gegeneerd om dat te doen terwijl het geweldig is om zo'n lijst te maken én om zo'n lijst te krijgen. Ik werd er beide keren helemaal blij van en ik kan je dan ook van harte aanbevelen om het ook eens te doen. Je kunt wachten tot je verjaardag maar je kunt natuurlijk ook nu gewoon jouw verlanglijst van dit moment maken. En als je durft deze aan iemand opsturen of voorlezen, want op die manier kan je verlangen gehoord worden en wie weet gaat er dan wel een lang gekoesterde wens in vervulling!

Creëren vanuit genieten

Vorige week zei iemand tegen mij dat ik creëer vanuit genieten. Fijn om te horen vond ik dat. Ik merk dat het bij mij inderdaad zo werkt. Sommige mensen worden getriggerd en creatief als ze onrecht zien, anderen als ze tegen een obstakel aanlopen of als ze zich niet gezien voelen bijvoorbeeld. Ik krijg allerlei ingevingen als ik me ontspan, niets hoef van mezelf en aan het genieten ben. De kunst is dus om te zorgen dat ik zelf van het leven geniet. Het fascinerende (of misschien ook juist wel heel logische) is dat dat ook mijn boodschap aan anderen is, dat mijn ingevingen daar nou juist vaak over gaan. Over de kunst van het genieten. Ik geloof er heilig in dat het niet alleen leuk en een luxe is om te genieten maar dat het essentieel is voor een gezond en waardevol leven. Dat je meer vreugde ervaart, meer uit kunt geven van wie jij bent en waar je voor staat en dat je je leven als zinvoller ervaart als je zorgt dat je jezelf regelmatig oplaadt, net als een accu opgeladen moet worden om te blijven werken. Dus, hoe harder je werkt, hoe belangrijker het is om tijd te nemen om te genieten.

Genieten doet iedereen op zijn eigen manier. Sporten, films kijken, aan je old-timer sleutelen, zingen. Het maakt niet uit wat je doet, als je het maar regelmatig doet. Plan in je agenda bewust tijd in voor jezelf en laat het er niet op aan komen of je tijd overhoudt. Ik heb op de woensdag een rood kruis in mijn agenda staan, dat is mijn dag om op te laden. Vandaag had ik een extra dag vrij en heb ik enorm genoten van het mooie weer, een fietstocht langs het water en mezelf lekker op een ijsje getrakteerd. En nu dus een nieuwe tekst. Wat een heerlijke manier om creatief te worden!

Go with the flow

Vanavond tijdens mijn danscursus een les in "contactimprovisatie" gedaan. Als je ooit de ervaring van go-with-the-flow wilt ervaren ga hier dan een cursus in doen. Ik heb dat een aantal jaren geleden gedaan maar ik was toch weer vergeten hoe lekker het is. Weldadig noemde een van de andere vrouwen het vanavond. Het idee is dat je in contact met de ander je gewicht geeft en dat je het gewicht van de ander ontvangt en vloeiend door laat stromen. De beweging van de ander is een impuls voor je eigen beweging. Het is dus heel lijfelijk en in het begin is dat spannend en zoeken. Maar als je door de eerste aarzeling heen bent en je er aan overgeeft kom je af en toe echt even helemaal in de flow en dat is een geweldige ervaring. Het grappige is dat als je er over na gaat denken en bedenkt dat iets leuk of mooi of interessant zou zijn, dan gaat het meteen niet meer. Dan forceer je iets en voel je meteen dat dat niet werkt en dat het vervelend wordt. Je kunt dus heel letterlijk voelen en ervaren wanneer je met de stroom mee gaat en wanneer niet. Een boeiende en leerzame ontdekkingsreis. Ik ben in ieder geval weer helemaal opgeladen en dankbaar voor dit heerlijke kadootje en deze herinnering aan hoe het is om met de stroom mee te bewegen.

Jij bent genoeg!

Een voorproefje uit mijn nieuwe boek:

"Jij mag er zijn. Jij bent helemaal goed zoals je nu bent, met al je mooie en je lelijke kanten, je zwakke en je sterke punten, je liefde en je angst. Jij bent jij en dat is genoeg. Sterker nog, dat is geweldig, want er is niemand zoals jij, je bent uniek en in die zin dus ook bijzonder. Tegelijkertijd ben je net zo gewoon als iedereen. Er zijn vele mensen op de wereld en je bent dus niet alleen. Je bent net zo goed een nietig klein deeltje van een enorm universum als dat je een zeer waardevol, uniek en uitermate krachtig persoon bent. Jij bent in ieder geval de kern van jouw leven en daarin draait alles om jou. Het leven is je gegeven en jij hebt de keuze en de macht om daar mee te doen wat jij wilt. Elk moment weer kun je ervoor kiezen hoe je met de gegeven situatie die je tegenkomt omgaat. Daarbij zijn er twee basishoudingen. Neem je de situatie zoals die zich voordoet aan of wijs je de situatie af. De situatie afwijzen is de weg van de angst, en deze angst laat zich op vele manieren zien. Oordelen, jaloezie, wantrouwen, arrogantie, onzekerheid en al die andere stemmingen en beklemmingen die je af houden van je hart. Dit is de weg van vasthouden aan het bekende, van jezelf klein maken of juist overschreeuwen, het is de weg die je steeds verder wegbrengt van wie je werkelijk bent. De andere mogelijkheid is de situatie aankijken en nemen zoals hij is, jezelf laten raken en van daaruit een nieuwe stap zetten. Dit is de weg van de liefde, een creërende en scheppende energie die je in verbinding brengt met wie jij in essentie bent en van waaruit jij jezelf kunt verwezenlijken."

Levensvreugde

Nu ik een "School voor Levensvreugde" ben begonnen wordt mij regelmatig gevraagd wat ik daar dan onder versta, onder levensvreugde. En daar heb ik geen pasklaar antwoord op. Ik heb wel eens gelezen dat een leraar les gaat geven in datgene waar hij zelf nog zoekende in is. Dat klopt denk ik wel. Ik weet in ieder geval dat Levensvreugde een thema is dat mij heel erg bezig houdt en fascineert. Ik heb me altijd al afgevraagd waarom de ene mens depressief wordt en de ander mens die dezelfde omstandigheden meemaakt blijft genieten van het leven. Waarom de ene mens heel vitaal oud wordt en de ander al levensmoe is als hij nog jong is. Waarom bij de ene mens het glas altijd half leeg is en bij de ander het glas halfvol.
Vragen die interessant blijven om te onderzoeken en waar ook nooit een pasklaar antwoord op komt volgens mij.

Wat ik in de loop van de jaren wel heb ontdekt is dat levensvreugde voor mij in ieder geval gaat over het leven zelf als een bron van vreugde te zien. Dat wil niet zeggen dat je hele dagen blij bent, maar dat je het leven in zijn essentie als een wonderlijke leerschool gaat zien waarin wij allemaal een tijdje meelopen om ons ding te doen. Vanuit deze houding ben je nieuwsgierig naar wat het leven je brengt, neem je de dingen aan zoals ze zich voordoen en kies je ervoor hoe je daar mee om wilt gaan. Je neemt het leven helemaal inclusief. Vreugde, verwondering, pijn, angst, verdriet, woede, wanhoop, liefde, vertrouwen, verlangen, het hoort er allemaal bij. Ik zie dat ook prachtig bij Eva, mijn dochter van anderhalf. Zij verzet zich niet tegen haar gevoelens of gedachten, blijft er ook niet in hangen. Zij geeft uiting aan wat ze beleeft en dan is er meteen weer het volgende moment. Heel helder en heel vitaal. Dat is waar levensvreugde in de kern over gaat en dat is waar ik steeds weer door geraakt wordt en graag door wil geven aan de wereld om mij heen.

Maak het concreet!

Ik heb het gedaan! Gister ben ik weer begonnen met het oppakken van mijn tweede boek. De les van afgelopen zaterdag was: maak je grens zo concreet mogelijk en ga er in wonen. Dus niet blijven onderzoeken waarom je iets niet doet en waar je allemaal bang voor bent, tegen op ziet en tegen aan loopt. Maar zo concreet mogelijk formuleren wat op dit moment nou precies de meest spannende actie is om te doen. Ik kwam uit op "het openen van het mapje "boek" op mijn computer". Dat is wat ik niet deed, dat is de eerste grens waar ik tegen aan liep. En het valt helemaal niet mee om die grens zelf te ontdekken, daar heb je eigenlijk altijd iemand bij nodig want die grens is voor jou heel reëel en spannend en wie steekt er nu zelf vrijwillig zijn hand in het vuur? Vervolgens ga je ook echt helemaal in die grens wonen en helemaal voelen wat maakt dat je er zo tegenaan hikt. Daarin ontstaat een nieuwe actie, een ingeving over wat er nodig is. Dat klinkt misschien heel simpel maar het geheim zit hem echt in het concreet maken van je grens, dat is het moeilijkste gedeelte ervan en dat maakt dat je die grens over kunt steken. Tot de volgende grens zich weer aandient. Want op het moment dat je vanuit je hart iets creëert, blijf je tegen grenzen aan lopen. Grenzen die, als je er heen durft te gaan met je aandacht, je helpen om de moed aan te maken om nieuwe stappen te zetten en jezelf voorbij je eigen veilige begrenzing te ontwikkelen.

Grenzen horen er dus bij. Ze zijn niet een teken dat je fout zit of dat je iets niet kan. Ze confronteren je alleen met het spanningsveld tussen dat wat jij werkelijk wilt en dat waar jij kwetsbaar in bent, waar je angst zit. Op het bureau waar ik nu aan zit te werken staat een mooi citaat: "Het geheim van iets bereiken, is beginnen". Ik zou daar aan willen toevoegen "En elke keer dat je tegen een grens aan loopt, moed verzamelen om verder te gaan". Oftewel: loop niet weg, maar maak het concreet!

Wacht nooit bij een grens

Wees een schepsel
word een schepper
wacht nooit bij een grens.
Waarom in een keuken vol heerlijkheden
tevreden zijn met een kopje water?
(Rumi)

Dit is het jaarthema van het beroepsplatform waar ik lid van ben. Morgen hebben we een bijeenkomst en daarvoor is ons gevraagd om een actuele grens uit ons huidige bestaan mee te nemen. Iets waar we al langer tegen aan hikken. Want zulke grenzen hebben we per slot van rekening allemaal. Mijn huidige grens is om verder te gaan met het schrijven van mijn tweede boek. Daar ben ik vorig jaar aan begonnen en mee gestopt omdat ik vastliep. Spannend om dat mee te nemen. Ben benieuwd wat er morgen gaat gebeuren. Wordt vervolgd!

Het geluksproject

Vorige week heb ik een boek gekocht met als titel: Het Geluksproject. Het is het persoonlijke verhaal van Gretchen Rubin, een Amerikaanse schrijfster die een jaar de tijd neemt om te onderzoeken of ze meer geluk in haar leven kan creëren zonder haar leven drastisch te veranderen. Vooral dat trok me aan. Dat je niet op een berg in Tibet hoeft te gaan zitten of een jaar vrij hoeft te nemen om toch meer geluk in je leven te creëren. Haar conclusie is dat het haar gelukt is. Dat ze door het nemen van kleine stapjes en door bewust te kijken naar zichzelf zich gelukkiger voelt. Ook dat spreekt me aan. Je hebt als mens altijd een vrije keuze om te bepalen hoe je omgaat met dat wat je op je pad tegenkomt en ik ben er van overtuigd dat de bril waardoor je kijkt voor een groot deel beïnvloedt hoe je de wereld ziet. Einstein heeft ooit gezegd dat de belangrijkste keuze die je als mens moet maken is of je in een vriendelijk of in een vijandig universum leeft. Ik geloof dat dat waar is. Ik ben zelf in ieder geval een paar jaar geleden begonnen met bewust de wereld als vriendelijk te beschouwen, als een enorm potentieel met oneindige mogelijkheden. Uit ervaring kan ik zeggen dat mijn leven daardoor vreugdevoller en rijker is geworden. Zoals ook Gretchen concludeert is dat niet altijd de makkelijkste weg. Het vraagt een grote investering van jezelf om dat te doen wat nodig is en wat goed is voor jou en je omgeving. Maar als je dat doet, word je gelukkiger. Of in de woorden van Gretchen: Het is moeilijk om luchthartig te zijn. Het is een stuk makkelijker om zwaarmoedig te blijven.

Je ruimte innemen

Net terug van mijn wekelijkse danscursus in de vijf ritmes. Vanavond was het thema "ruimte innemen". We werden uitgenodigd om onze ruimte eerst zo minimaal mogelijk te maken, alsof je in een soort ei of vlies zat dat heel strak om je heen zat. Twee mensen vonden dat heel erg naar om te doen. Ik vond het juist heel fijn, het voelde heel veilig, ik hoefde niets anders dan heel dicht bij mezelf te zijn. Met alle grote stappen die ik op het moment de wereld in aan het zetten ben met mijn website, nieuwsbrief en dit blog merkte ik dat ik het juist heel erg fijn vond om mijn ruimte weer even heel klein en beperkt te maken. Daarna gingen we in ons eigen tempo langzaam onze ruimte vergroten en steeds meer ruimte innemen. Heerlijk was dat om te doen zodat ik aan het eind ook weer echt mijn ruimte had ingenomen. Ik merkte al dansend dat het voor dat ik hier vanavond heen ging net voelde of ik in een soort vacuüm zat, een hele grote ruimte om mij heen die ik niet vulde. Waardoor er allemaal negativiteit in kwam die om mij heen ging hangen en waar ik last van had. Nu is de ruimte die ik op dit moment inneem ook weer door mij gevuld en heb ik geen last meer van een leeg en onbevredigend gevoel. Wat is dansen toch een heerlijke manier om weer in contact te komen met mezelf!!!

"11 minuten"

Zonet naar een prachtige en zeer indrukwekkende toneelvoorstelling geweest."11 minuten" van het NNT naar een boek van Paulo Coelho. Een avond waarin ik mee ben genomen in een verhaal over prostitutie en waarin ik gelachen heb, tot tranens toe ontroerd ben geweest, me onhandig heb gevoeld en me intens gelukkig heb gevoeld met het leven dat ik leef. Wat is het toch bijzonder om mensen live voor je op het toneel zo al hun talent en hartstocht in hun spel te zien leggen. Of als het muziek is in hun muziek, of bij ballet in hun dans. Vooral de hoofdrolspeelster raakte me enorm in hoe zij daar met hart en ziel overtuigd stond te spelen en ik daar getuige van mocht zijn. Sterker nog, doordat ik (en de rest van de zaal) daar zat, kon zij tot deze performance komen. Alles wat ze speelde was direct voelbaar en zij ging er helemaal voor staan, ze hield zich niet in, alles mocht er zijn. Ik ben dankbaar dat ik daar bij aanwezig heb mogen zijn en dat ze dit aan mij heeft laten zien.

Avelien

Durf te dromen!

Wees niet bang voor je mooiste dromen
Ze zijn allang naar je toegekomen
(uit Niet Gesnoeid)


Lieve mensen,

Deze week had ik een gesprek met een vriendin over haar werk. Ze heeft lang gedacht dat ze niet wist wat ze wou en heeft een paar vervelende werkervaringen achter de rug waar ze erg onzeker van geworden is. Twee jaar geleden is ze vanuit een moment van helderheid begonnen met vrijwil¬ligerswerk en stapje voor stapje groeit haar zelfvertrouwen weer. Ze voelde zich maandag wat somber en toen we het daar over hadden zei ze dat ze op dit moment niet de opdracht aangeboden kreeg die ze graag wou. En daar¬na zei ze opeens tot mijn blijde verassing dat ze eigenlijk wel graag meer wil doen.

Daar werd ik nou echt blij van, want dat betekent dat ze goed zit. Op het moment dat je het werk doet dat jouw werk is dan wil je daar inderdaad graag mee bezig zijn. Dan vallen bezwaren en beperkingen weg en ga je de mogelijkheden zien. Je begint spontaan te dromen over wat er allemaal mo¬gelijk is. Het begint te stromen in jou en die stroom wil naar buiten toe. Ie¬der mens wil zichzelf uitdrukken en zichtbaar maken, wil van betekenis zijn. Iedereen bestaat in zijn kern uit overvloed en dat draag je al je hele leven bij je. We vergeten het alleen heel vaak. Het lijkt dan of we niet weten wat we willen.

Voor mij was het nieuw om me te realiseren dat je grootste droom altijd gaat over jouw overvloed en dat wat jij te geven hebt. Over datgene wat jij ziet dat de wereld nodig heeft. Dat waar je van droomt is dus allang in jou aanwezig. Het gaat er om je er bewust van te worden, het serieus te nemen en het voor jezelf te verankeren. Vervolgens kun je stap voor stap op weg gaan om je droom te verwezenlijken.

Mijn droom is om een bekend schrijfster te worden en zo mijn boodschap over levensvreugde de wereld in te brengen. Ter herinnering heb ik op mijn werkkamer al geruime tijd een foto van Oprah Winfrey hangen, omdat ik van ganser harte hoop dat ik op een dag zo bekend zal zijn dat ik bij haar zit om mijn verhaal te vertellen. Wat is jouw droom?

Een zonnige groet, Avelien

introductie

"Jarenlang anderen imiterend, probeerde ik mijzelf te kennen.
Van binnenuit kon ik niet besluiten wat te doen.
Geheel verblind hoorde ik mijn naam roepen.
Toen stapte ik naar buiten".
Rumi

Lieve mensen,

Mijn naam is Avelien en ik heb in februari de School voor Levensvreugde opgericht bedoeld voor mensen die ernaar verlangen meer levensvreugde te ervaren. Zelf ben ik hier al geruime tijd mee bezig nadat ik twee depressies heb gehad en dat in ieder geval nooit meer wou. Ik ben op zoek gegaan naar mijn kracht en inmiddels ben ik alweer jaren een erg gelukkig mens en wil ik anderen hier graag in laten delen.

Ik schrijf teksten en boeken en geef training en coaching. Mijn stijl van schrijven is een persoonlijke dus het zal altijd gaan over iets dat mij op dat moment persoonlijk raakt.

Levensvreugde gaat voor mij over vitaal in het leven staan, leven met hart en ziel, over passie voelen en over authentiek en eigenaardig durven zijn.

Levensvreugde is nauw verbonden met je natuurlijke vitaliteit. Vitaliteit in de ware zin van het woord gaat over zin hebben in je leven, het leven kunnen nemen zoals het is, betekenis en richting geven aan je leven, lekker in je vel zitten, werken vanuit je hart en het aangaan en onderhouden van waardevolle relaties. Deze vitaliteit kan door vele oorzaken geblokkeerd raken wat kan leiden tot gevoelens van lusteloosheid, ontevredenheid of leven op de automatische piloot.

In mijn werkwijze ga ik uit van jouw natuurlijke vitaliteit en is erop gericht om datgene dat goed gaat in je leven te versterken en om met een milde blik te leren kijken naar wat je tegenhoudt om de dingen te doen die je graag wilt doen.

Dat zul je dus ook altijd in mijn teksten terug vinden. Ik vind het leuk en inspirerend om daar reacties op te ontvangen!

een zonnige groet , Avelien