Nieuwsbrief maart 2015
Vanochtend werd ik herinnerd aan een belangrijke les die ik graag met je wil delen. Om met de opbrengst te beginnen: Als je jezelf op de eerste plaats zet en weet wat het is dat jij wilt geven dan word je blij, gaat je creativiteit stromen en krijgt je omgeving het beste van jou! Okee, even de setting waarin dit speelt: op 9 april as doe ik mee aan de Eventdag van Vrouw&Passie. Ik ben daar als deskundige op mijn vakgebied, geef een workshop en heb een aantal 1-op-1-sessies met vrouwen die zich daar voor intekenen. Vanochtend kregen we de tip om zelf van te voren goed te bedenken wat wij daar over ons werk kwijt willen. En opeens realiseerde ik me dat ik alleen nog maar bezig was met wat de deelnemers zouden willen en hoe ik daar vorm aan kon geven. Dat zorgde voor de nodige kopzorgen en een troebel beeld. Terwijl toen ik me afvroeg wat het is wat ik daar die dag wil brengen, waar ik die vrouwen in mee wil nemen, toen werd het beeld meteen helder, kreeg ik leuke ingevingen en had meteen zin in de dag.
Wonderlijk toch hoe we steeds weer geneigd zijn om de antwoorden buiten onszelf te zoeken terwijl de antwoorden echt allemaal in onszelf aanwezig zijn. Dat raakt me ook elke keer weer bij de workshops die ik geef en waarbij ik mensen in hun lichaam laat aankomen om daar te luisteren naar wat er in hun leeft. Het is echt ontroerend wat er dan gebeurt. Je lichaam heeft je zoveel te vertellen, is zo wijs, liefdevol en geduldig. Als je haar de ruimte geeft dan maakt ze zichzelf graag kenbaar. Je angsten, gedachten en patronen hebben een schild om je heen gebouwd maar in essentie verlangt iedereen er naar om gekend te worden, gehoord en gezien te worden in wie hij of zij werkelijk is. Als dat gebeurt, als er iets naar buiten mag komen van jouw ware zelf dan is dat een bevrijdende ervaring, elke keer weer opnieuw. De ruimte om je heen en in jezelf wordt groter en je ervaart een grote mate van verbondenheid. Je bent niet alleen! Daarom is het ook zo wezenlijk dat je jezelf inbrengt in relaties. Dat je deelt wat jou bezighoudt. De bevrijding ontstaat in het bijzijn van de ander, die is jou getuige en dat maakt dat je jezelf gekend weet. Dat relatie-principe maakt het natuurlijk ook meteen het meest spannend. Want natuurlijk is er de angst voor de afwijzing, die ken je ook maar al te goed. Maar het mooie is dat als jij je werkelijk durft te openen in je eigen kwetsbaarheid je de ander ook opent en er een harts-contact ontstaat. Daarin wordt je nooit afgewezen.
De volgende keer dat je ergens heen gaat kun je je dus van te voren eens af vragen wat het is dat jij vanuit jezelf wilt delen daar. Waar jij echt blij van zou worden. Laat iets in je opkomen, zie het even heel helder voor je en laat het dan ook weer los en laat het moment zich aandienen waarin het kan ontstaan. Op die manier neem je zelf het roer in eigen handen en krijg je een actieve rol in het vormgeven van je eigen leven in plaats van dat je alleen maar afwacht wat er van je gevraagd wordt.
een kleurrijke groet,
Avelien
